Νέα εποχή για την ΕΑΕΕ, αλλά τα αιτήματα παραμένουν…

Είναι πολλά χρόνια τώρα που επαναλαμβάνονται τα ίδια “αιτήματα” από πλευράς ασφαλιστικών εταιρειών προς την Πολιτεία: φορολογικά κίνητρα στους πολίτες, θεσμοθέτηση και ενεργοποίηση των επαγγελματικών συντάξεων του 2ου πυλώνα, υποχρεωτική ασφάλιση έναντι των φυσικών καταστροφών (κυρίως για τον κίνδυνο του σεισμού)… Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις, τα όσα ελέχθησαν στην πρόσφατη παρουσίαση της νέας εταιρικής ταυτότητας της ΕΑΕΕ…

Νέα εποχή για την ελληνική ασφαλιστική αγορά
Ο Ναυτίλος είναι το σύμβολο που ενέπνευσε την  Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος για τη νέα εταιρική της ταυτότητα, την οποία παρουσίασε σε εκπροσώπους του Τύπου, στις 8 Μαΐου, στο «Μέγαρο Σταθάτου». Η νέα εταιρική ταυτότητα, η τρίτη στην ιστορία της  ΕΑΕΕ, «συμβολίζει την πορεία της στη νέα εποχή, που χαρακτηρίζεται από εξωστρέφεια, διαφάνεια και αξιοπιστία».

Τόσο ο Πρόεδρος της Ενώσεως, κ. Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, όσο και η Γενική Δ/ντρια, κα Μαργαρίτα Αντωνάκη, έκαναν λόγο για μια αγορά που αλλάζει και ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία, για ένα «νέο κεφάλαιο» στο οποίο περνά η ασφαλιστική αγορά. Μάλιστα, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σαρρηγεωργίου, «είμαστε σε ένα σημείο καμπής, περνούμε σε μία νέα εποχή, εκσυγχρονιζόμαστε και είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε αυξημένο ρόλο στην κοινωνικοοικονομική ζωή της χώρας».

Πού εδράζεται, όμως, η αισιοδοξία και τι έχει αλλάξει στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, για να μιλάμε για μια «νέα εποχή»;
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ενώσεως, υφίστανται, κατ’ αρχάς, θετικές ενδείξεις από τη γενική κατάσταση στην οικονομία. «Διαφαίνεται η προοπτική εξόδου της χώρας από την κρίση», ανέφερε χαρακτηριστικά, επικαλούμενος το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013, την πρόβλεψη για ανάπτυξη το 2014, τον μηδενισμό του ελλείμματος εξωτερικών συναλλαγών και την αύξηση των εξαγωγών.

Ομοίως, θετικά σημάδια παρατηρούνται και στην ασφαλιστική αγορά. Ως τέτοια ο κ. Σαρρηγεωργίου ανέφερε: τις ασφαλίσεις Ζωής, που δείχνουν τάσεις ανάκαμψης.? τις ασφαλίσεις Ζημιών, που παρουσιάζουν επιβραδυνόμενο ρυθμό μείωσης της παραγωγής.? τη λειτουργική κερδοφορία πολλών εταιρειών που έχουν δημοσιεύσει τα αποτελέσματά τους για το 2013.? την αυξημένη κεφαλαιακή επάρκεια, μετά τις επιτυχείς αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων στις οποίες προέβησαν οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, καλύπτοντας οι ίδιες τις απώλειες από το PSI, χωρίς οι ασφαλισμένοι να χάσουν ούτε ένα ευρώ –σε αντίθεση με τους κατόχους Ομολόγων! Το ενεργητικό των ασφαλιστικών επιχειρήσεων ανέρχεται σήμερα στα €15 δις και οι επενδύσεις τους στα €11 δις.

Συνεχίζοντας ο κ. Σαρρηγεωργίου αναφέρθηκε στις ουσιαστικές αλλαγές που έχουν επέλθει στην ελληνική ασφαλιστική αγορά: έχει αρχίσει ήδη να εφαρμόζεται (interim measures, stress tests) το νέο θεσμικό πλαίσιο (Solvency II), το οποίο θα τεθεί σε πλήρη εφαρμογή την 1/1/2016 και, ως γνωστόν,  προϋποθέτει αυξημένα κεφάλαια, αυστηρή εταιρική διακυβέρνηση και διαφάνεια. ασκείται αυστηρή εποπτεία από την ΤτΕ.  

Αναφορικά με το Solvency II, αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Σαρρηγεωργίου υπογράμμισε ότι η ασφαλιστική αγορά το «καλωσορίζει», αλλά «εφιστά την προσοχή ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος των υπέρογκων και υπερβολικών απαιτήσεων από τις ασφαλιστικές εταιρείες, με κίνδυνο η ασφάλιση να καταστεί ακριβή και ο Έλληνας να μείνει και πάλι ανασφάλιστος».

Συνοπτικά, λοιπόν, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ενώσεως, η ασφαλιστική αγορά  έχει τη δυνατότητα να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο την επόμενη ημέρα, καθώς διαθέτει κεφάλαια, εμπειρία, τεχνογνωσία και ωριμότητα, ισχυρό θεσμικό πλαίσιο και αυστηρή εποπτεία. «Όλα τα παραπάνω είναι ουσιαστικές αλλαγές που οδηγούν την αγορά σε μια νέα εποχή», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, η  Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, ως συλλογικό όργανο, έχει ως στόχο και πρωταρχική ευθύνη να επικοινωνήσει στον μέσο  Έλληνα γιατί πρέπει να είναι ασφαλισμένος, όπως τόνισε ο κ. Σαρρηγεωργίου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Να εξηγήσουμε και να πείσουμε τους πολίτες γιατί είναι χρήσιμο να ασφαλίζονται και πόσο επικίνδυνο είναι να παραμένουν ανασφάλιστοι, σε μια περίοδο όπου: τα ιατρικά κόστη αυξάνονται συνεχώς, οι συντάξεις μειώνονται συνεχώς, το Κράτος δεν θα μπορέσει να καλύψει τις ζημιές των πολιτών από μία φυσική καταστροφή (σεισμός)».

Η  ασφαλιστική αγορά και θέλει και μπορεί, η Πολιτεία;
Οι συντάξεις, η υγεία και οι κίνδυνοι περιουσίας (σεισμός) είναι ουσιαστικά το τρίπτυχο στο οποίο εστιάζει η ελληνική ασφαλιστική αγορά για περαιτέρω ανάπτυξη των εργασιών της, όπως προκύπτει από τα λεχθέντα του κ. Σαρρηγεωργίου. Είναι τρεις κρίσιμοι τομείς για τους  Έλληνες πολίτες, αλλά και για την ελληνική κοινωνία και οικονομία γενικότερα, σε μια περίοδο που το κοινωνικό κράτος καταρρέει και το δημόσιο, εκ των πραγμάτων, δεν έχει τη δυνατότητα να καλύψει ούτε τις μελλοντικές συντάξεις των ασφαλισμένων ούτε τις οικονομικές συνέπειες ενός σεισμού.

Κι εδώ γεννάται το ερώτημα: αρκεί η πρόθεση και η ετοιμότητα-δυνατότητα των ασφαλιστικών εταιρειών να προσφέρουν ουσιαστικό έργο και να καλύψουν τα κενά που αφήνει το Κράτος;
Μάλλον όχι, αν και το Κράτος δεν κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση και αν δεν δούμε απτά αποτελέσματα σε θεσμικό επίπεδο.

Είναι γεγονός ότι τα κόμματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία, τα τελευταία χρόνια, δεν έθεσαν στις προτεραιότητές τους την ανάπτυξη της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς, με ό,τι θετικό θα συνεπαγόταν αυτό για την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την κοινωνία.

Κατ’ αρχάς, δεν έθεσαν στο δημόσιο διάλογο, με συστηματικό τρόπο, την ανάγκη συμμετοχής της ιδιωτικής ασφάλισης στην ασφάλιση των πολιτών, γι’ αυτό και παραμένουμε ανασφάλιστοι ως άτομα, ως επιχειρήσεις και ως κοινωνία, περιμένοντας από το κράτος  να μας “σώσει”, όταν και αν επέλθει ένας καταστροφικός κίνδυνος (σεισμός, πλημμύρα, κ.λπ.). Για παράδειγμα, πολλές φορές, στο παρελθόν, άνοιξε η συζήτηση για την υποχρεωτική ασφάλιση για τον κίνδυνο του σεισμού. Η συζήτηση άνοιγε, οι κυβερνώντες μετρούσαν τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης (θυμίζουμε ότι η υποχρεωτική ασφάλιση σεισμού χαρακτηρίστηκε, πριν λίγο καιρό, σε μερίδα του Τύπου ως “σεισμόσημο” και “νέο χαράτσι στα ακίνητα”) και έκλεινε μέχρι νεωτέρας. Ομοίως, την ίδια στιγμή που η Πολιτεία αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε ως προς τις συνταξιοδοτικές παροχές και την υγειονομική περίθαλψη των πολιτών, παρέχοντας υπηρεσίες ανάλογες των εισφορών που αυτοί κατέβαλλαν/καταβάλλουν στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, δεν βλέπουμε να έχει ληφθεί κάποια ουσιαστική απόφαση για τη συμμετοχή των ασφαλιστικών εταιρειών σ’ αυτούς τους δύο καίριους τομείς –κι εδώ αναμένουμε μέχρι νεωτέρας. Έτσι, όμως, δεν ασκείται πολιτική και δεν μπορεί κανείς να μιλά για στρατηγική και σχεδιασμό για την επόμενη ημέρα.

Επανερχόμενοι στα όσα επεσήμανε ο Πρόεδρος της ΕΑΕΕ στην ομιλία του, είναι χαρακτηριστικό ότι αναφέρθηκε μεν στις προοπτικές που διαφαίνονται για ανάπτυξη των ασφαλιστικών εργασιών στους κλάδους σύνταξης, υγείας και περιουσίας, αλλά την ίδια στιγμή παραδέχτηκε ότι υπάρχουν σημεία που πρέπει να αντιμετωπιστούν θεσμικά από την Πολιτεία.

Κατ’ αρχάς, όσον αφορά τον τομέα των συντάξεων, παρότι μέχρι τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους (σύμφωνα με το μνημόνιο προβλέπεται ενεργοποίηση του ρόλου της Ιδιωτικής Ασφάλισης στο συνταξιοδοτικό σύστημα) θα έπρεπε να έχει θεσπιστεί το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο για την ενεργοποίηση των επαγγελματικών συντάξεων (2ος πυλώνας), αυτό τελικά μετατέθηκε για τον Ιούνιο του 2015, όπως ανέφερε ο κ. Σαρρηγεωργίου.

Όσον αφορά τα προγράμματα υγείας των ασφαλιστικών εταιρειών, παρότι αυτή τη στιγμή είναι νούμερο ένα σε ζήτηση, την ίδια στιγμή οι ασφαλιστικές εταιρείες, σύμφωνα με τον κ. Σαρρηγεωργίου, «είμαστε ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα του κόστους». Αναγκαία, λοιπόν, και σ’ αυτόν τον τομέα η ανάληψη δράσης από την Πολιτεία (εφαρμογή ιατρικών πρωτοκόλλων, κ.ο.κ.), προκειμένου να συγκρατηθεί το κόστος τους, για να γίνουν προσιτά σε περισσότερους, αλλά και να προχωρήσει η συνεργασία με τα δημόσια νοσοκομεία.

Τέλος και όσον αφορά τις καλύψεις περιουσίας και πιο συγκεκριμένα την ασφάλιση σεισμού, είναι ένα ακόμα πεδίο όπου απαιτείται η Πολιτεία να θεσπίσει πλαίσιο υποχρεωτικής ασφάλισης.
Συνεπώς, μπορεί μεν η ΕΑΕΕ, όπως ανέφερε ο κ. Σαρρηγεωργίου, να βρίσκεται σε επαφή και να συνεργάζεται με όλα τα αρμόδια Υπουργεία και την ΤτΕ, να συνδράμει σε τεχνογνωσία και εξειδικευμένη εμπειρία, να συμμετέχει σε σχετικές επιτροπές και ομάδες εργασίας, αλλά η όποια απόφαση τελικά θα ληφθεί από άλλους, οι οποίοι κωλυσιεργούν, σαν να μην είναι θέματα προτεραιότητας οι συνταξιοδοτικές παροχές (θυμίζουμε ότι οσονούπω η εγγυημένη κρατική σύνταξη θα είναι μόλις 360 ευρώ), η υγειονομική περίθαλψη των Ελλήνων πολιτών και η κάλυψη για τον κίνδυνο του σεισμού, στην πιο σεισμογενή χώρα της Ευρώπης!

Το συμπέρασμα; Οι πολιτικοί αναγνωρίζουν, κατά περίπτωση, το εύλογο των αιτημάτων της ασφαλιστικής αγοράς, υπόσχονται, προβαίνουν σε βαρύγδουπες δηλώσεις σε εκδηλώσεις του κλάδου, σχεδιάζουν …επί χάρτου, αλλά στην πράξη μένουν …μετεξεταστέοι, επειδή ποτέ δεν τόλμησαν να εφαρμόσουν όσα υπόσχονται, φοβούμενοι, κάθε φορά, το επονομαζόμενο πολιτικό κόστος –στη στρεβλή του όμως θεώρηση.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να αντιπαλέψουν, εκτός από την κωλυσιεργία της Πολιτείας, και τη δική τους αναποτελεσματικότητα, σε συλλογικό επίπεδο, στο να καταφέρουν να διαδώσουν το μήνυμα και τη χρησιμότητα της ασφάλισης.

Ίσως από κάποιους να θεωρηθεί υπερβολικός ο χαρακτηρισμός «αναποτελεσματικότητα», όμως η πραγματικότητα αυτό ακριβώς δείχνει: παραμένουμε ανασφάλιστοι και δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ως άτομα, ως κοινωνία και ως οργανωμένο κράτος ότι η ιδιωτική ασφάλιση είναι ένας «απαραίτητος σταθεροποιητικός παράγοντας για την κοινωνία και την οικονομία» –και ως προς αυτό συμφωνούμε απόλυτα με τη σχετική δήλωση κ. Σαρρηγεωργίου. Συνεπώς, εκείνο που χρειάζεται είναι να εντείνει η ΕΑΕΕ τις προσπάθειές της στη μετάδοση αυτού του μηνύματος, υιοθετώντας πιο αποτελεσματικούς τρόπους επικοινωνίας. Την ίδια στόχευση, φυσικά, χρειάζεται να έχουν και όλοι οι συλλογικοί φορείς της ασφαλιστικής μας αγοράς, αλλά και μεμονωμένα ο κάθε επαγγελματίας, από όποιο τομέα κι αν υπηρετεί τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης.

Σούλα Κορμά

Ο Θεσμός της Ασφάλισης, όπως όλοι οι θεσμοί στον τόπο μας, υπονομεύεται από την απουσία παιδείας. Η παιδεία απαιτεί σύστημα σταθερό, προσωπικό ικανό και παραδείγματα.

Η ελληνική ασφαλιστική αγορά μπορεί να διαθέτει ευκαιρίες, αλλά αρκείται σε αυτές! Η χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση οριακά επιτρέπει σε κερδοφόρο ανάπτυξη των εταιρειών και αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά για μακροχρόνιους σχεδιασμούς.

Επίσης, η πρόσκτηση κερδών από επενδύσεις λειτούργησε, στο παρελθόν, αποπροσανατολιστικά για τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Τέλος, εκτός του ότι “ρήμαξαν” οι επενδύσεις, “ρήμαξαν” και οι μύθοι της διάθεσης των ασφαλιστικών υπηρεσιών από τις Τράπεζες, τους κύριους υπεύθυνους της συστημικής κρίσης.

Οι ασφαλιστές θα συνέλθουν γρήγορα από το “σφίξιμο” των κανονιστικών διατάξεων και όσοι απομείνουν θα αναγκαστούν να πουλήσουν ασφάλειες. Τότε και μόνον τότε θα επικοινωνήσουν με τον καταναλωτή. Τότε ο καταναλωτής θα συνειδητοποιήσει ότι η Ασφάλιση ΕΙΝΑΙ αμυντικός οικονομικός προγραμματισμός και όχι ευκαιρία πρόσκτησης κέρδους.

Η Ασφάλιση στην Ελλάδα διεισδύει στη συνείδηση των πολιτών στη μετά την Κρίση εποχή. Συμπίπτει, δε, τούτο με τη χρονική στιγμή που οι Ασφαλιστές θα αναγνωρίζονται όχι σαν χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι αλλά ως επαρκώς αυτόνομοι Ασφαλιστές.

Δημήτρης Ρουχωτάς

{gallery}EKDILOSEIS/eaee-nea-etairiki-taytotita{/gallery}