Κύπρος: Ψάχνει τον βηματισμό της
Κατά το πρόσφατο ταξίδι μας στην Κύπρο, με αφορμή το Ετήσιο Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Ασφαλιστικών Ινστιτούτων (eficert), που έγινε στη Λευκωσία στις 13 Οκτωβρίου, με θέμα: «Ευρώπη και Ασφαλιστική Εκπαιδευτική Κατάρτιση: Ταξίδι προς την Επαγγελματική Αριστεία», διαπιστώσαμε μια γενικευμένη στρατηγική επιλογή εσωστρέφειας των φορέων της ασφαλιστικής βιομηχανίας.
Οι Κύπριοι επικεφαλής των ασφαλιστικών εταιρειών, άνθρωποι που αναδείχθηκαν στις ηγεσίες την περίοδο της οικονομικής κρίσης, κατά κανόνα διοικητικά στελέχη με λογιστικά και γενικά οικονομικά προσόντα, φέρουν το βάρος της επανεκκίνησης της ασφαλιστικής αγοράς, σε μια πολύ δυσμενή γι’ αυτούς συγκυρία. Τη συγκυρία της αυστηροποιημένης ευρωπαϊκής νομοθεσίας και της αλλαγής των κανόνων στο εθνικό τους περιβάλλον.
Για μια μικρή αγορά, όπως αυτή της Κύπρου, οι ακραία αυστηροποιημένες πρόνοιες και απαιτήσεις του Solvency II αλλά και της IDD φαίνεται πως πιέζουν ασφυκτικά τους μη διαθέτοντες ευρεία ασφαλιστική αντίληψη επικεφαλής. Η ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης των ηγετικών μέχρι χθες ασφαλιστικών σχημάτων που κυρίως ήσαν συνδεδεμένα με τις Τράπεζες (Τράπεζα Κύπρου και Λαϊκή Τράπεζα), αλλά και η “έκπτωση” παραδοσιακών σχημάτων που δραστηριοποιήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην Κύπρο και ορφάνεψαν από τους ασφαλιστές-δημιουργούς τους, έχουν συντελέσει ώστε η άλλοτε ακμάζουσα ασφαλιστική βιομηχανία της Κύπρου, σήμερα, να ψάχνει τον βηματισμό της.
Στην Κύπρο, ανέκαθεν, οι ντόπιες ασφαλιστικές εταιρείες και πολύ λιγότερο οι πολυεθνικές συνέθεταν την εικόνα της αγοράς. Οι τραπεζικές ασφαλιστικές συνεργάζονταν χωρίς τις αντιπαραθέσεις που βιώνουμε στον ελληνικό χώρο με τις ελεύθερες εταιρείες και η εκπροσώπηση της ασφαλιστικής βιομηχανίας είχε ενιαία έκφραση και παρουσία. Σήμερα, η εντύπωσή μας είναι ότι δεν υπάρχει καν παρουσία.
Ο Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών και το Ασφαλιστικό Ινστιτούτο της Κύπρου, υπό την εποπτεία μιας παλαιάς κοπής δημόσιας υπηρεσίας ελέγχου, εμφανίζονται περισσότερο ενδιαφερόμενοι να ενστερνιστούν και να τηρήσουν κανόνες, παρά να αναπτύξουν εργασίες και υπηρεσίες προς τους καταναλωτές πολίτες, που στρέφονται ολοένα και πιο συνειδητά προς την ιδιωτική ασφάλιση, δεδομένης της αδυναμίας της Πολιτείας να παράσχει και να εγγυηθεί ακόμα και για τα στοιχειώδη. Στρέφονται οι πολίτες και καταναλωτές, αποστρέφονται όμως οι ασφαλιστές.
Εκείνο που διαφεύγει και το επισημαίνουμε σαν εντύπωση –που μακάρι να μην ισχύει– είναι ότι, για να εφαρμοστούν οι όποιοι χρήσιμοι κανόνες σε μια αγορά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει αγορά!!! Να υπάρχουν ασφαλιστικά προϊόντα που να έλκουν τα συμφέροντα των καταναλωτών και υπηρεσίες που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους. Πρέπει να υπάρχουν, επίσης, και να εισέρχονται συνεχώς στο επάγγελμα του ασφαλιστή προσοντούχα άτομα-διαμεσολαβητές, που να πιστεύουν όχι μόνο στην αξία της ασφάλισης, αλλά και στην αξία αυτών που διοικούν τις ασφαλιστικές εταιρείες. Αυτούς που διοικούν τις ασφαλιστικές εταιρείες και έχουν επίγνωση του λειτουργήματός τους αλλά και της επιστήμης που υπηρετούν, η οποία έχει κανόνες.
Με αφορμή το σχέδιο υγείας που είναι σήμερα η κορυφαία διαπραγμάτευση μεταξύ Κυβερνήσεως και ασφαλιστικής βιομηχανίας στην Κύπρο, η άρθρωση των ασφαλιστικών επιχειρημάτων, τα οποία η Κυβέρνηση αγνοεί, αλλά η ασφαλιστική επιστήμη περιγράφει, δεν έχει εκφραστές.
Χωρίς underwriting καμία ασφαλιστική υπηρεσία ή προϊόν δεν ανήκει στο αντικείμενο του ασφαλιστή. Η ασφαλιστική λογική και η φαντασία, η δημιουργική φαντασία του ασφαλιστή, μπορεί να εισφέρουν στον διάλογο για το γενικό σχέδιο υγείας, αρκεί να εκφραστεί από στόματος ασφαλιστή πως ό,τι προσφέρει η Κυβέρνηση δεν μπορεί να το εξυπηρετήσει ο ασφαλιστής.
Ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει η εποπτική αρχή με άτομα κύρους και γνώσης που να μπορούν να ελέγχουν, αφού όμως προηγουμένως έχουν ελεγχθεί αυτά τα άτομα ως προς την επάρκειά τους στις νέες συνθήκες που καλούνται να υπηρετήσουν.
Όλα τα πιο πάνω είναι η ταπεινή μας άποψη για την κρατούσα ασφαλιστική κατάσταση στην Κύπρο. Μακάρι να υπάρξει αντίλογος. Αλίμονο αν η σιωπή ακολουθήσει…
Δημήτρης Ρουχωτάς
