Κάποιος πρέπει να απαντήσει στο …ΠΟΝΤΙΚΙ!

Η εφημερίδα Το Ποντίκι αφιέρωσε αυτή την εβδομάδα την πρώτη της σελίδα στην Ιδιωτική Ασφάλιση.

Από τον τίτλο και τη γελοιογραφία που δημοσιεύονται στην πρώτη σελίδα αντιλαμβάνεται κανείς την έντονα αρνητική προσέγγιση, πάνω σε μια πρόταση που έχει διατυπωθεί, εδώ και αρκετό καιρό, σε δημόσιο βήμα από στελέχη της αγοράς.

Γράφει η έγκριτη εφημερίδα: «Σε Ιδιώτες η Ασφάλιση. Η “σφαγή” των συντάξεων και εφάπαξ δεν αποτρέπει την κατάρρευση. Ανοίγει ο δρόμος και για υποχρεωτική ιδιωτική ασφάλιση. Στόχος της “αγοράς” η σύνταξη, με υποθήκη τα ακίνητα πολιτών.»

Μια πρώτη σκέψη, διαβάζοντας τον τίτλο της εφημερίδας, είναι: σε μια από τις πλέον σεισμογενείς χώρες, όπου το κράτος ξεκάθαρα θα αδυνατούσε να αποζημιώσει τους πολίτες στην καθόλου απίθανη περίπτωση έλευσης ενός καταστροφικού σεισμού, πώς θα κατορθώσει κάποιος να επιβάλει ως υποχρεωτική την Ιδιωτική Ασφάλιση για Συντάξεις, όταν όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει μπορέσει να προχωρήσει καμία απολύτως ρύθμιση για την υποχρεωτική ασφάλιση  έναντι σεισμού των κατοικιών των πολιτών της. Αυτών των κατοικιών, δηλαδή, που “στοχεύει” να βάλει σε υποθήκη η ασφαλιστική αγορά, για να δίνει συντάξεις (!). Αλλά ας υποθέσουμε ότι και σε αυτή την περίπτωση, η έξωθεν πίεση θα μπορούσε να υποχρεώσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας να αναθεωρήσει τη στάση του ως προς το ρόλο της Ιδιωτικής Ασφάλισης.

Η πρόταση, γνωστή ως “reverse mortgage”, δεν είναι ελληνική καινοτομία. Εφαρμόζεται ήδη στις ΗΠΑ και προβλέπει, με πολύ απλά λόγια, την υποθήκη ακινήτου από την πλευρά του δανειολήπτη, ώστε να εισπράττει το ποσό του δανείου με τη μορφή μηνιαίας σύνταξης. Όταν επέλθει θάνατος, το ακίνητο περιέρχεται στην κυριότητα της ασφαλιστικής εταιρείας, ενώ υπάρχει πρόβλεψη να αγοραστεί από τους κληρονόμους του θανόντος, έναντι προσυμφωνημένου ποσού. Πρόκειται για μια επιλογή που θα μπορούσε να ευδοκιμήσει στην Ελλάδα, κυρίως λόγω του υψηλότατου ποσοστού ιδιοκτησίας ακινήτων των πολιτών της, ως εναλλακτική λύση στο αδιέξοδο που έχει οδηγηθεί σήμερα το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Φυσικά, τα reverse mortgages είναι μια επιλογή που αυτή τη στιγμή βρίσκεται αποκλειστικά στη σφαίρα των συζητήσεων και θα απαιτούσε πολλά προκαταρκτικά στάδια προετοιμασίας, ακόμα και της ίδιας της ασφαλιστικής αγοράς, προκειμένου να εφαρμοστεί. 

Αντίθετα, σε ό,τι αφορά τα ταμεία επαγγελματικών συντάξεων, οι συζητήσεις βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο και αποτελεί εκπεφρασμένη πρόθεση της Πολιτείας να προχωρήσει σε αυτή την κατεύθυνση, πιο οργανωμένα και αποτελεσματικά.

Πέρα από την όποια κακοδιαχείριση και αστοχία που συντελέστηκε τις τελευταίες δεκαετίες εις βάρος των ασφαλισμένων στο δημόσιο τομέα, έχει πλέον παρέλθει ο χρόνος για προληπτικά μέτρα. Η συζήτηση, εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, θα πρέπει να επικεντρωθεί στην επίλυση του γιγαντιαίου προβλήματος που ήδη βιώνουμε και αυτό θα απαιτήσει ανθρωπιστική μεν προσέγγιση, επί πραγματικών ωστόσο δεδομένων.

Δεδομένα όπως η αδιαμφισβήτητη γήρανση του πληθυσμού και η αναπόδραστη αδυναμία του νεότερου εργατικού δυναμικού να χρηματοδοτήσει τις συντάξεις των συμπολιτών μας με την επάρκεια που το έκανε στο παρελθόν.

Οι Έλληνες πολίτες φαίνεται πως έχουν, για μια ακόμη φορά, ξεπεράσει τις ιδεολογικές εμμονές και την αδιέξοδη άρνηση μέρους των πολιτικών εκπροσώπων τους και ήδη προσφεύγουν συνειδητά στην Ιδιωτική Ασφάλιση, προκειμένου να ενημερωθούν για τις επιλογές που προσφέρονται.

Η ετοιμότητα και η προθυμία της ασφαλιστικής αγοράς να αντεπεξέλθει στα νέα δεδομένα είναι υπό κρίση καθημερινά από τους ίδιους τους καταναλωτές και –ελπίζουμε– και από τον αρμόδιο εποπτικό φορέα. Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν άστοχο έως εγκληματικό να την αποκλείσουμε από το τραπέζι των συζητήσεων, με μόνο επιχείρημα τις επικλήσεις στο θυμικό του ταλαιπωρημένου Έλληνα πολίτη.