Η εικόνα της Ιδιωτικής Ασφάλισης στα μάτια των εθνοπατέρων

Η Φερεγγυότητα ΙΙ αποτελεί πλέον Νόμο του ελληνικού κράτους –δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α 13/5-2-16, Νόμος 4364–, ωστόσο κατά τη συζήτηση του σχεδίου Νόμου στη Βουλή, στις 29 Ιανουαρίου, εκτυλίχθηκε ένας “ιδεολογικός πόλεμος” μεταξύ των ομιλούντων.

Η Κυβέρνηση, διά του αρμόδιου Υπουργού, κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου, και του εισηγητή κ. Γ. Θεοφύλακτου, επιχείρησε να καταρρίψει τις “κατηγορίες” ότι ανοίγει τον δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση και να καταδείξει την ανάγκη ψήφισης του νομοσχεδίου, γιατί, καθώς ελέχθη, ο χώρος της ιδιωτικής ασφάλισης χρειαζόταν επειγόντως ρύθμιση, λόγω χρόνων παθογενειών και στρεβλώσεων.

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, διά της κας Α. Μ. Ασημακοπούλου, υποστήριξε το νομοθέτημα γιατί αναγνωρίζει την αυξάνουσα σημασία της ιδιωτικής ασφάλισης, η οποία αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα των όποιων άλλων παροχών από τα ίδια τα κράτη στους πολίτες τους.

Η Χρυσή Αυγή, σύμφωνα με τον εισηγητή κ. Ευ. Καρακώστα, το “ανέγνωσε” ως μια προσπάθεια αφανισμού των ελληνικών επιχειρήσεων, που θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στους ασφαλισμένους και στους εργαζόμενους –γι’ αυτό και το καταψήφισε.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη, διά του κ. Γ. Μανιάτη, εξέφρασε την ιδεολογική και πολιτική συμφωνία της, ειδικά με τον Πυλώνα 3, που υποχρεώνει τις εταιρείες να λογοδοτούν στην κοινωνία και στους πελάτες τους.

Το ΚΚΕ το καταψήφισε και ο εισηγητής του κ. Αθ. Βαρδαλής “έβαλε κατά ριπάς” την ιδιωτική ασφάλιση, κάνοντας λόγο για «κοράκια» και πολυεθνικά μεγαθήρια της ασφάλισης, στα οποία, μέσω του νομοσχεδίου, ανοίγει ακόμη περισσότερο η αγορά.

Το Ποτάμι ψήφισε επί της αρχής και επί των άρθρων το νομοσχέδιο. Ο εισηγητής του κ. Χ. Θεοχάρης εστίασε στην ομιλία του στις δυσκολίες και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασφαλιστικές εταιρείες στη χώρα μας λόγω των capital controls.

Οι ΑNΕΛ υπερψήφισαν, επίσης, ενώ μέσα από την τοποθέτησή του ο εισηγητής κ. Δ. Καμμένος, επέλεξε να κάνει ειδική αναφορά στον επενδυτικό ρόλο των ασφαλιστικών εταιρειών.

Η Ένωση Κεντρώων το υπερψήφισε, με τον εισηγητή κ. Μ. Γεωργιάδη να καταθέτει τον προβληματισμό του για την έκταση του παρεμβατισμού της εποπτικής αρχής αλλά και για ενδεχόμενες αυθαιρεσίες στην άσκηση των ελέγχων.

Για την …ιστορία όλα αυτά τα παρουσιάζουμε στο τεύχος  Μαρτίου της «Α.Α.» όσο αναλυτικά μας επιτρέπει η οικονομία χώρου.

Πάλι για την ιστορία, παραθέτουμε παρακάτω κάποια ακόμα πιο μικρά αποσπάσματα.

Ωστόσο, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι τα όσα ελέχθησαν στη συγκεκριμένη συνεδρίαση για την ιδιωτική ασφάλιση και το υπό ψήφιση νομοσχέδιο ήταν …σταγόνα στον ωκεανό συγκριτικά με τον χρόνο που αφιερώθηκε στις τροπολογίες που κατατέθηκαν για το ΕΣΡ, την Επιτροπή Ανταγωνισμού, κ.λπ.

Άραγε, αυτός ήταν ο λόγος που δεν ακούσαμε …λέξη για τη χρησιμότητα του Θεσμού της Ιδιωτικής Ασφάλισης στα κοινωνικοοικονομικά δρώμενα και στην επιχειρηματικότητα, εν γένει;

Ευκλείδης Τσακαλώτος, Υπουργός Οικονομικών: Αναγκαία η Φερεγγυότητα ΙΙ, γιατί …«Success story, δεν το λες!»

Ο Υπουργός Οικονομικών θέλησε να αναδείξει τους λόγους για τους οποίους η αγορά των ασφαλιστικών εταιρειών «χρειάζεται πολύ μεγάλη ρύθμιση, γιατί ήταν μια από τα μαύρα σημεία στην οικονομία μετά το 1980», όπως είπε χαρακτηριστικά, κάνοντας αναδρομή στο …παρελθόν: «Ενώ από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι το 1990 οι αποτυχίες των ασφαλιστικών εταιρειών ήταν ελάχιστες, από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μετά υπάρχει μια έκρηξη στις αποτυχίες των ασφαλιστικών εταιρειών. Από το 1988 μέχρι το 1994, ακριβώς μετά την Προεδρία Ρέιγκαν που ακολουθήθηκε από τον Μπους, μόνο στις ΗΠΑ είχαμε σαράντα δύο ασφαλιστικές εταιρείες ζωής που κατέρρευσαν. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η κρίση χτύπησε τις καναδικές εταιρείες, τις εταιρείες στην Αυστραλία, ακολουθώντας τις εκεί απορρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ακολουθούν οι ιαπωνικές και οι κορεάτικες εταιρείες λόγω του “big bang financial deregulation”, δηλαδή της φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα εκεί. Συνολικά, δεκαεπτά εταιρείες χρεοκοπούν εκεί η μια μετά από την άλλη. Το 2000 κλείνει μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οκτακόσιες χιλιάδες ασφαλισμένοι έχουν πρόβλημα και το κράτος υπόσχεται 1,2 δισεκατομμύρια λίρες ως αποζημίωση. Και από το 2000 έως το 2004 δεκαπέντε εταιρείες χρεοκοπούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Success story, δεν το λες!

Μετά την κρίση του 2008, η AIG χρειάζεται bail out από την Κυβέρνηση των ΗΠΑ. Κλείνουν εταιρείες στην Ολλανδία και στο Βέλγιο και προφανώς και στην Ελλάδα με την υπόθεση των ΑΣΠΙΣ και Commercial Value».

(…)

Ιωάννης Θεοφύλακτος, Βουλευτής  ΣΥΡΙΖΑ:
Με κόλπα και τεχνάσματα…

Ιδιαίτερα επικριτικό λόγο για τις ασφαλιστικές εταιρείες χρησιμοποίησε ο κ. Θεοφύλακτος, που ήταν ο Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας για την αναγκαιότητα του νομοσχεδίου. Επισήμανε ότι «χρειαζόταν ρύθμιση το σύστημα ασφαλιστικών εταιρειών ιδιωτικής ασφάλισης στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση», καθώς «υπήρξαν χρόνιες στρεβλώσεις και παθογένειες τις τελευταίες δεκαετίες», με θύματα τους ασφαλισμένους και τους εργαζόμενους.

Ανέφερε χαρακτηριστικά και μεταξύ άλλων: «Πολλές φορές με κόλπα και τεχνάσματα οι εταιρείες, είτε με υψηλά επιτόκια, είτε με άλλα ανταλλάγματα, έκαναν το καταναλωτικό κοινό να ασφαλίζεται και να καταθέτει τις αποταμιεύσεις του σε επενδυτικά προϊόντα των ασφαλιστικών εταιρειών, που τελικά αποδεικνυόταν ότι ήταν ψεύτικες πυραμίδες, με σκοπό να τους κλέψουν τα χρήματα.

Εκτός από τους ασφαλισμένους θύματα αυτής της στρέβλωσης ήταν δυστυχώς και οι εργαζόμενοι, είτε με άμεση σχέση εξαρτημένης εργασίας είτε με συμβάσεις έργου (…)».

Ευθύνες για την ανωτέρω κατάσταση, όπως την περιέγραψε, απέδωσε και στο πολιτικό σύστημα, «που κυβερνούσε την Ελλάδα για σαράντα χρόνια» (…).

Αιτία του …κακού, κατά τον κ. Θεοφύλακτο, ο καπιταλισμός, αφού «στην Ελλάδα εφαρμόστηκε με τη γνωστή διαπλοκή με το παλιό πολιτικό σύστημα, με τέτοιο τρόπο που την πλήρωνε πάντα ο πολύς ο κόσμος. Αυτό έγινε και στον συγκεκριμένο τομέα της ιδιωτικής οικονομίας, στις ασφαλιστικές εταιρείες». (…)

Οι σοβαρές εταιρείες θα μπορέσουν να ανταποκριθούν

Ευτυχές γεγονός είναι κατά τον κ. Θεοφύλακτο το ότι η Ευρωπαϊκή Οδηγία ανατρέχει στο 2009, αφού  «ο ασφαλιστικός κόσμος έχει πέντε-έξι χρόνια τώρα που όσο να ’ναι προετοιμάζεται γι’ αυτήν την ιστορία (…). Δεν είναι κάτι ξαφνικό που θα τους έλθει τώρα και θα πρέπει αύριο να κλείσουν. Οι σοβαρές εταιρείες –ακούσαμε τους φορείς στην Επιτροπή– λένε ότι είμαστε σε μια διαδικασία, θα κάτσουμε λίγο κάτω από την μπάρα, αλλά είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτό και σε στελεχιακό δυναμικό και σε κεφάλαια. Τους δίδεται και μια προθεσμία έως τις 31 Δεκεμβρίου του παρόντος έτους, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτού του νόμου».

Κάποιες μικρές εταιρείες θα οδηγηθούν σε…

Για τις μικρές εταιρείες, ωστόσο, έκανε την ακόλουθη επισήμανση: «Κάποιες μικρές εταιρείες, στις οποίες είναι τόσο μικρή η κεφαλαιοποίηση και δεν πρόλαβαν ή δεν θα προλάβουν να προσαρμοστούν με το παρόν νομοσχέδιο, πιθανότατα θα οδηγηθούν σε συγχώνευση ή εξαγορά. Αυτές, όμως, οι εταιρείες θα οδηγούνταν εκεί στο μέλλον πιθανότατα και θα καθίσταντο αφερέγγυες. Με τον τρόπο αυτό, αποτρέπεται η αιφνιδιαστική ανάκληση άδειας λειτουργίας, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για τους ασφαλισμένους, όπως είχαμε και ως τώρα». (…)

Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, Βουλευτής ΝΔ:
Στηρίζουμε και δεν ντρεπόμαστε να το πούμε…

H εισηγήτρια της ΝΔ, αφού σημείωσε ότι ως κόμμα έχουν τοποθετηθεί θετικά επί της αρχής και επί των άρθρων στην αρμόδια Επιτροπή, καθώς «για εμάς η εναρμόνιση με την κοινοτική νομοθεσία είναι γενικώς ευπρόσδεκτη», εξήγησε στο Σώμα γιατί η Αξιωματική Αντιπολίτευση στηρίζει επιπροσθέτως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο:

 «Η στήριξή μας προκύπτει επιπροσθέτως από το γεγονός ότι το νομοθέτημα αναγνωρίζει ότι έχει αυξηθεί η σημασία της ιδιωτικής ασφάλισης, καθώς όλο και περισσότερα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνειδητοποιούν πως αποτελεί ένα απαραίτητο συμπλήρωμα των όποιων άλλων παροχών από τα ίδια τα κράτη στους πολίτες της.

Η ιδιωτική ασφάλιση είναι στην ουσία μια μετακύλιση βάρους από το κράτος στην ιδιωτική οικονομία. Αυτό είναι κάτι που, όπως ξέρετε, εμείς πάντα στηρίζουμε και δεν ντρεπόμαστε να το πούμε κιόλας. Εμείς θέλουμε να ενισχύεται η ιδιωτική πρωτοβουλία. (…)».

Ευάγγελος Καρακώστας, Βουλευτής Χρυσής Αυγής: Ταφόπλακα σε ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες

Ο εισηγητής της Χρυσής Αυγής προκειμένου να στοιχειοθετήσει τους λόγους για τους οποίους το κόμμα του καταψηφίζει το νομοσχέδιο, έκανε λόγο για διαμόρφωση συνθηκών αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος των ελληνικών επιχειρήσεων. Είπε μεταξύ άλλων:

«(…) η εξοντωτική φορολόγηση, το απαγορευτικό νομικό πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργίας, η δυσμενής οικονομική κατάσταση των Ελλήνων, η αυστηρή επίβλεψη, οι εξοντωτικοί έλεγχοι αποτελούν την καθημερινή πραγματικότητα, την οποία βιώνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών δραστηριοτήτων, σε αντίθεση με τις αλλοδαπές, άρτι αφιχθείσες και αγνώστου οικονομικού επιπέδου, οι οποίες, μάλιστα, δεν υπόκεινται στο σύνολο των εγχώριων διατάξεων και των νομικών και φορολογικών ρυθμίσεων, αλλά εν πολλοίς οι δραστηριότητές τους ενεργούνται με βάση το Δίκαιο της έδρας τους, όπως, παραδείγματος χάριν, προβλέπεται στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 147, όπου αναφέρει πως οι ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες εδρεύουν σε άλλα κράτη, επιτρέπεται να παρέχουν ασφαλίσεις στην Ελλάδα με τον ίδιον τρόπο που τις ασκούν στη χώρα καταγωγής τους.

Σε κάθε περίπτωση, δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας και πάντοτε, φυσικά, σε βάρος των ελληνικών οικονομικών συμφερόντων και των Ελλήνων εργαζομένων».

Ιωάννης Μανιάτης, Βουλευτής Δημοκρατικής Συμπαράταξης: Μάς βρίσκει ιδεολογικά και πολιτικά απόλυτα σύμφωνους…

Ο εισηγητής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δεν αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου της ομιλίας του στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Αρκέστηκε να σημειώσει ότι το κόμμα του είναι σύμφωνο με το νέο θεσμικό πλαίσιο, εξηγώντας με λακωνικό τρόπο τους λόγους: «Είμαστε θετικοί στο να ενσωματωθεί και να εκσυγχρονιστεί το θεσμικό πλαίσιο για την ιδιωτική ασφάλιση. Ένας από τους λόγους για τους οποίους επιπλέον είμαστε θετικοί –πέραν του ότι στον Πυλώνα 1 προβλέπει να υπάρχει κεφαλαιακή επάρκεια από τις ασφαλιστικές εταιρείες– είναι ότι στον Πυλώνα 2 προβλέπει να υπάρχουν προσωπικές ευθύνες στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών, αν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, όπως υπάρχει και ο Πυλώνας 3, που εμάς μάς βρίσκει ιδεολογικά και πολιτικά απόλυτα σύμφωνους, ο οποίος υποχρεώνει τις εταιρείες να λογοδοτούν στην κοινωνία και τους πελάτες τους, να λογοδοτούν και να δημοσιοποιούν όλα τους τα στοιχεία».

Αθανάσιος (Σάκης) Βαρδαλής, Βουλευτής ΚΚΕ:
Ανοίγετε τον δρόμο στην Ιδιωτική Ασφάλιση

(…) «Ανοίγετε διάπλατα τον δρόμο στα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης και τους συναφείς κλάδους, σε έναν τομέα που ανέκαθεν θεωρούσαν χρυσοφόρο πεδίο κερδοφορίας», υπογράμμισε ο κ. Βαρδαλής, απευθυνόμενος στην Κυβέρνηση και σ’ εκείνα τα κόμματα που ήταν θετικά διακείμενα στην ψήφιση του νομοσχεδίου και συνέχισε λέγοντας: 

«Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, υπάρχει ένα ερώτημα που πρέπει όλα τα Κόμματα να δώσουν απάντηση: Η ασφάλιση είναι εμπόρευμα ή είναι δικαίωμα; Το πώς απαντά κανείς σε αυτό το ερώτημα δείχνει και με ποιον είναι.

Όλοι σας υποστηρίζετε την ιδιωτική ασφάλιση και μάλιστα ως τρίτο πυλώνα με συμπληρωματικό ρόλο στην κοινωνική ασφάλιση. Υποστηρίζετε πως θα βάλετε κανόνες και τέτοιοι κανόνες εν προκειμένω μπαίνουν και με την Οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ». Όμως, η εμπορευματοποίηση της ασφάλισης έχει στόχο τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ελαχιστοποιεί την κοινωνική δαπάνη φορτώνοντάς την στις πλάτες των εργαζομένων, καταργεί την καθολικότητα της ασφάλισης και όποιος έχει, μπορεί να αγοράσει. Τέλος, οδηγεί σε αδυναμία κάλυψης των συνδυασμένων αναγκών των εργαζόμενων και των λαϊκών οικογενειών. (…)».

Θεοχάρης (Χάρης) Θεοχάρης, Βουλευτής Ποταμιού:
Έχει πληγεί η επενδυτική πολιτική των ασφαλιστικών

Ο εισηγητής του Ποταμιού υπογράμμισε ότι το σχέδιο Νόμου ρυθμίζει μεν μια σειρά θεμάτων σχετικά με τη φερεγγυότητα των συμμετεχόντων στην ασφαλιστική αγορά, αλλά δεν μπορεί να ρυθμίσει «μια σειρά αντικειμενικών δυσκολιών που δημιούργησε η περιπέτεια της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια, με ιδιαίτερη ένταση τον χρόνο που πέρασε».

Θέλοντας να γίνει πιο συγκεκριμένος επ’ αυτού, ανέφερε: «Τα συστημικά ρίσκα της ελληνικής οικονομίας που εκτοξεύτηκαν από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τα capital controls που επέβαλαν οι πράξεις και οι αστοχίες της ελληνικής Κυβέρνησης έχουν πλήξει καίρια και τις αποτιμήσεις του ενεργητικού των ασφαλιστικών αλλά και την επενδυτική τους πολιτική και την ανάπτυξη εν τέλει των εργασιών τους.

Τα χαρτοφυλάκια ενεργητικού των περισσοτέρων ασφαλιστικών βρίθουν από ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και ελληνικά εμπορικά ακίνητα, πράγμα που εκ των πραγμάτων δημιουργεί αυξημένες κεφαλαιακές πιέσεις. Ακόμα και σήμερα τα capital controls δυσκολεύουν την επενδυτική δραστηριότητα των ασφαλιστικών στις διεθνείς αγορές, ενώ έχουν “παγώσει” την ανάπτυξη σε μια σειρά προϊόντων στους κλάδους ζωής και αμοιβαίων κεφαλαίων».

(…)

Δημήτριος Καμμένος, Βουλευτής ΑΝΕΛ:
Είναι μία δουλειά πάρα πολύ επικίνδυνη…

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Καμμένος στον επενδυτικό ρόλο των ασφαλιστικών εταιρειών, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Οι ασφαλιστικές εταιρείες, όπως και οι τράπεζες, ναι μεν παρέχουν μία υπηρεσία, η οποία μπορεί να είναι κοινωνική ή ιατρική περίθαλψη ή μία σύνταξη, παρ’ όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι λειτουργούν ως επενδυτικοί οίκοι ιδιωτικού δικαίου, δηλαδή παίρνουν τα εισοδήματα και τα ασφάλιστρα των πελατών και τα επενδύουν στις αγορές ή οπουδήποτε βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, έτσι ώστε να έχουν καλές αποδόσεις, να μη χάσουν τα χρήματα αλλά και να μπορούν στο μέλλον να επιστρέψουν και να εξυπηρετήσουν τα συμβόλαιά τους. Αυτό είναι μία δουλειά η οποία είναι πάρα πολύ επικίνδυνη. Δεν υπήρχε νομοθεσία και δεν υπήρχε και έλεγχος. Τώρα θα μπει ένας έλεγχος επάνω και στον τρόπο με τον οποίο θα διαχειρίζονται όλα τα κεφάλαια, έτσι ώστε να μην υπάρχει ρίσκο απώλειας των κεφαλαίων αλλά και εκπλήρωσης όλων των συμβολαίων.

Η φερεγγυότητα ήταν το άλφα και το ωμέγα. Οι κεφαλαιακές απαιτήσεις των εταίρων είναι πολύ συγκεκριμένες. Πλέον θα υπάρχει κανόνας και θα υπάρχει και η εποπτεία της Τραπέζης της Ελλάδος, η οποία είναι και ο μοναδικός οργανισμός, ο οποίος και από πέρυσι έχει ψηφιστεί μετά την ενοποίηση των τραπεζών στην Ευρώπη, να έχει τον εποπτικό έλεγχο και των ασφαλιστικών εταιρειών.

Το σύστημα διακυβέρνησης των ασφαλιστικών εταιρειών έπρεπε να μπει σε κανόνες, διότι ήταν ασύδοτο και δεν υπήρχαν οι ίδιοι κανόνες για όλους. Υπήρχε αθέμιτος ανταγωνισμός, ο οποίος οδηγούσε σίγουρα σε πολύ κακά αποτελέσματα αυτές τις εταιρείες και εξαπάτηση του ίδιου του καταναλωτή (…)».

Μάριος Γεωργιάδης, Βουλευτής Ένωσης Κεντρώων: Μας προβληματίζει η έκταση του παρεμβατισμού της εποπτικής αρχής

Το σκεπτικό του εισηγητή της Ένωσης Κεντρώων ήταν το εξής: «Οι γενικοί κανόνες εποπτείας που αναφέρονται στο νομοσχέδιο στα άρθρα 19 έως 28 φαινομενικά τουλάχιστον είναι ουσιώδεις και απαιτητικοί. Ωστόσο, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι στην εφαρμογή τους μπορεί να αποδειχθούν αρκετά προβληματικοί. Η εποπτική αρχή φαίνεται, βάσει νομοσχεδίου, ότι αποκτά απεριόριστη πρόσβαση ακόμα και στα τεχνικά μέσα που διαθέτουν οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, όπως αναφέρεται στο άρθρο 20, στην παράγραφο 3 και σε αρκετές παραγράφους (…).

Επειδή αυτό που ανέφερα είναι κάτι το γενικόλογο και δεν επιμερίζεται ακριβώς στο πού ξεκινάει και πού τελειώνει η έννοια εποπτείας και του ελέγχου, αυτό που μας προβληματίζει είναι η έκταση του παρεμβατισμού σε μια επιχείρηση ιδιωτικού δικαίου. Ο ιδιώτης επαγγελματίας πρέπει να μπορεί να διαφυλάξει τα νόμιμα και δίκαια συμφέροντα απέναντι σε ενδεχόμενες αυθαιρεσίες της εποπτικής αρχής. Γι’ αυτό οφείλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή και στο έμψυχο δυναμικό της εποπτικής αρχής που θα διενεργήσει τον εκάστοτε έλεγχο αλλά και την καθαυτό διαδικασία.

Παράλληλα, το άρθρο 24 περιλαμβάνει από τις ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές εταιρείες παροχή τεραστίου όγκου δεδομένων προς την εποπτική αρχή. Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να τονίσουμε την ανάγκη για συνεπή, συνετή και αξιόπιστη διαχείριση των δεδομένων αυτών. Οφείλουμε να εξακριβώσουμε ότι τα δεδομένα αυτά δεν θα διαρρεύσουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

(…) Μπορεί, λοιπόν, η έννοια της εποπτικής αρχής να φαίνεται σε όλους μας αυξημένου κύρους, ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σ’ αυτούς τους οργανισμούς εργάζονται και άνθρωποι και πολλές φορές οι πειρασμοί ποικίλλουν». (…)