Ευρωκοινοβούλιο: Δεν μπορεί να υπάρξει ενιαίο υποχρεωτικό πλαίσιο ασφάλισης φυσικών καταστροφών
Με τις πληγές που άφησε ο σεισμός στην Κεφαλονιά ακόμα ανοιχτές αλλά και τις καταστρεπτικές επιπτώσεις από τις πλημμύρες σε Ρόδο και Άργος πρόσφατες (δείτε σχετικό θέμα), το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 5ης Φεβρουαρίου, που αφορά την ασφάλιση Φυσικών και Ανθρωπογενών Καταστροφών, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας και την ασφαλιστική της αγορά.
Στο ψήφισμα αυτό, το οποίο έγινε δεκτό με θετικά σχόλια από την Insurance Europe, αναγνωρίζεται ότι δεν μπορεί να υπάρξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα ενιαίο υποχρεωτικό πλαίσιο ασφάλισης φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών.
H άποψη αυτή του Ευρωκοινοβουλίου στηρίζεται στις διαφορετικές συνθήκες που επικρατούν και όσον αφορά την ασφάλιση από χώρα σε χώρα και όσον αφορά τα γεωγραφικά και κλιματολογικά δεδομένα και τα είδη των κινδύνων με τα οποία έρχονται αντιμέτωπα τα κράτη μέλη.
Στο ψήφισμα τονίζεται, επιπρόσθετα, η ανάγκη να ενθαρρυνθούν η πρόληψη και η ευαισθητοποίηση των πολιτών, οι οποίοι θα πρέπει να αναλάβουν το μέρος της ευθύνης που τους αναλογεί, προκειμένου να προστατεύσουν τις περιουσίες τους, και να μη θεωρούν ως δεδομένη την κρατική στήριξη. Εξίσου σημαντική θεωρείται από το Ευρωκοινοβούλιο η βελτίωση της συλλογής και ανταλλαγής πληροφοριών και στατιστικών δεδομένων και η συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (π.χ. ασφαλιστικές).
Ειδικότερα για τον ασφαλιστικό κλάδο, στο ψήφισμά του το Ευρωκοινοβούλιο:
«9. υπογραμμίζει ότι η ΕΕ δεν πρέπει να θεσπίζει αλληλοκαλυπτόμενους και αντικρουόμενους κανόνες περί ευθύνης. επισημαίνει ότι στην πλειονότητα των κρατών μελών υφίστανται κάποιας μορφής ασφαλιστικά συστήματα για πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές. επισημαίνει ότι το σύστημα μπορεί να συμπληρωθεί με κρατικά κεφάλαια για αποζημίωση εκείνων των περιουσιακών στοιχείων που δεν είναι δυνατόν να ασφαλιστούν ιδιωτικά και ότι κρατικά κεφάλαια μπορεί επίσης να αποζημιώνουν ασφαλιστικές αξιώσεις που υπερβαίνουν τα μέγιστα ποσά ή για κατ’ άλλο τρόπο εξαιρετικά βαριές ζημιές. φρονεί περαιτέρω ότι ένα κράτος μέλος μπορεί να συμμετέχει στην αποζημίωση ζημιών, παρέχοντας αντασφάλιση. θεωρεί, ωστόσο, ότι τα συστήματα αυτά διαφέρουν από πολλές απόψεις και ότι δεν είναι συνετό ή αναγκαίο να ενοποιηθούν (…)
12. (…) ενθαρρύνει τις ασφαλιστικές εταιρείες να αναγάγουν την τιμολόγηση βάσει κινδύνου σε κεντρική προσέγγιση στο θέμα της ασφάλισης από φυσικές καταστροφές. καλεί τα κράτη μέλη να προτείνουν κίνητρα, ώστε να ενθαρρύνουν τους πολίτες να προστατεύονται και να ασφαλίζουν την περιουσία τους έναντι ζημιών, καθώς και κίνητρα που να ανταποκρίνονται στις ασφαλιστικές ανάγκες από πλευράς περιβαλλοντικής ευθύνης, π.χ. για εξορυκτικές επιχειρήσεις ή για επιχειρήσεις στους τομείς του φυσικού αερίου, της χημικής βιομηχανίας ή της πυρηνικής ενέργειας.
13. καλεί τις ασφαλιστικές εταιρείες να διευκρινίσουν τις συμβάσεις για τους καταναλωτές και να παράσχουν πληροφορίες για τις διαθέσιμες επιλογές και τον αντίκτυπό τους στην τιμή κάλυψης, προκειμένου να εξασφαλίζεται η επαρκής δυνατότητα εκλογής των καταναλωτών. καλεί τις ασφαλιστικές εταιρείες να προσφέρουν σαφείς και κατανοητές πληροφορίες στους πελάτες και τους δυνητικούς πελάτες τους.
14. αναγνωρίζει την ανάγκη των καταναλωτών να κατανοούν τι είδος κάλυψης έχουν και με ποιον τρόπο λειτουργεί σε περίπτωση επέλευσης του κινδύνου.? επισημαίνει ότι είναι αναγκαίο οι καταναλωτές να ενημερώνονται πλήρως σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις όταν αγοράζουν προϊόντα ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών και των προθεσμιών που αφορούν τις διαδικασίες για τη διακοπή συμβολαίου και την υποβολή καταγγελιών, και πριν να υπογράψουν κάποια σύμβαση.?θεωρεί ότι η τιμολόγηση βάσει των κινδύνων θα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της διαθεσιμότητας ασφαλιστικής κάλυψης. πιστεύει ότι η προστασία των καταναλωτών πρέπει να είναι θέμα ενδιαφέροντος για την ΕΕ και τα κράτη μέλη· (…)
18. συμπεραίνει ότι δεν υπάρχει στρέβλωση της αγοράς σε αυτόν τον τομέα, ώστε να δικαιολογηθεί η παρέμβαση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και δεν πιστεύει ότι θα ήταν δυνατό να βρεθεί μία ενιαία και αδιαφοροποίητη λύση όσον αφορά αυτό το ζήτημα.?υπενθυμίζει ότι τα εξατομικευμένα προϊόντα ασφάλισης εξαρτώνται από πολλά στοιχεία, όπως είναι το είδος των κινδύνων, η πιθανή ποσότητα και ποιότητά τους, η νοοτροπία πρόληψης, η κατάσταση ετοιμότητας και η ικανότητα ανάληψης δράσης, και η προσέγγιση των μεμονωμένων κρατών μελών και των περιφερειακών αρχών ως προς την παρακολούθηση των κινδύνων και την προετοιμασία για την αντιμετώπισή τους.
19. θεωρεί ότι μια ευέλικτη αγορά ασφάλισης έναντι φυσικών καταστροφών επιτρέπει στις ασφαλιστικές εταιρείες να προσαρμόζουν τα προϊόντα τους σε διαφορετικές συνθήκες, και πιστεύει ότι η καθιέρωση ενός μη υποχρεωτικού πλαισίου είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναπτυχθούν προϊόντα προσαρμοσμένα στους φυσικούς κινδύνους που παρουσιάζονται σε κάθε μεμονωμένη γεωγραφική περιοχή».
Ολόκληρο το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου εδώ
