Αξιοπρεπείς συντάξεις με Επαγγελματική και Ιδιωτική Ασφάλιση

Με πιο σαφή τρόπο δεν θα μπορούσε να μιλήσει ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γιώργος Προβόπουλος, για την ανάγκη αξιοποίησης της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ασφάλισης, στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. 
Ο κ. Προβόπουλος, στην έκθεση της ΤτΕ για τη Νομισματική Πολιτική 2012-2013 (δημοσιοποιήθηκε στις 29 Μαΐου), κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τους μελλοντικούς συνταξιούχους, σχετικά με την επάρκεια των συντάξεων που θα λαμβάνουν. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2010 ενίσχυσε μεν τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος, ωστόσο, το ύψος των συντάξεων που θα παρέχει ο πρώτος πυλώνας περιορίστηκε σημαντικά: το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης υπολογίζεται ότι θα περιοριστεί κατά μέσο σε 48,5% την περίοδο 2020-2060, έναντι 95,7% πριν από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Το ποσοστό αυτό, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, θα οδηγεί κάτω από το όριο της φτώχειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου λάμβαναν εισοδήματα κάτω του μέσου όρου.

Ολοκλήρωση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης
Στην έκθεση της ΤτΕ επισημαίνεται ότι «η ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2010 ενίσχυσε σημαντικά –παρότι με μεγάλη καθυστέρηση– τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος. Εντούτοις, σε συνδυασμό με πρόσθετες δημοσιονομικές παρεμβάσεις, το ύψος των συντάξεων που παρέχει ο πρώτος πυλώνας έχει πλέον περιοριστεί σημαντικά, εγείροντας θέμα επάρκειας, καθώς το μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης θα οδηγεί κάτω από το όριο της φτώχειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου λάμβαναν εισοδήματα κάτω του μέσου όρου». 
Αντισταθμιστικά στα παραπάνω θα μπορούσε να λειτουργήσει «η αξιοποίηση της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ασφάλισης», ωστόσο, όπως σημειώνεται στην  Έκθεση, «η ανάπτυξη του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα προσκρούει διαχρονικά σε μια σειρά αγκυλώσεων που δρουν ανασταλτικά, τόσο από την πλευρά της ζήτησης όσο και από την πλευρά της προσφοράς». 
«Η διεθνής εμπειρία», σύμφωνα με την ΤτΕ, «μπορεί να αποτελέσει οδηγό για τη θέσπιση επαρκών κινήτρων, τόσο μέσω φορολογικών εργαλείων όσο και μέσω της άρσης γραφειοκρατικών και άλλων κανονιστικών περιορισμών, με στόχο τη διευκόλυνση και ενεργοποίηση των εργοδοτών, αλλά και τη διασφάλιση επαρκούς συμμετοχής ευπαθών κοινωνικών ομάδων».

Προοπτικές αξιοποίησης της ιδιωτικής ασφάλισης
Παρότι το ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας προβλέπει θεσμικά και τους τρεις ασφαλιστικούς πυλώνες (κοινωνική, επαγγελματική και ιδιωτική ασφάλιση), οι συντάξεις παρέχονται σχεδόν αποκλειστικά από φορείς δημόσιου χαρακτήρα, μέσω του πρώτου πυλώνα. 
Με συνοπτικό τρόπο, στην Έκθεση της ΤτΕ εξηγείται γιατί εμφανίζουν περιορισμένη ανάπτυξη  η επαγγελματική και η ιδιωτική ασφάλιση στη χώρα μας, ενώ παράλληλα αναφέρονται οι παράγοντες που μπορεί να υπονομεύσουν την αποτελεσματική αξιοποίησή τους, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη για προσεκτικό σχεδιασμό. Τα όσα αναφέρονται στην   Έκθεση και παραθέτουμε στη συνέχεια είναι εξόχως ενδιαφέροντα:

Γενναιοδωρία του πρώτου πυλώνα εις βάρος του δεύτερου και του τρίτου
Σύμφωνα με τους Mylonas and de la Maisonneuve, οι ασφαλιστικές εταιρείες στην Ελλάδα αποδίδουν την περιορισμένη ζήτηση ιδιωτικής ασφάλισης στην αναλογιστική γενναιοδωρία του πρώτου πυλώνα1.
– Αν και η κατεύθυνση της αιτιότητας απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση, εντούτοις δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα με υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης τείνουν να συσχετίζονται με περιορισμένη ανάπτυξη του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα (βλ. Διάγραμμα Β).
– Πριν από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2010 (Ν. 3863/2010 και Ν. 3865/2010), η Ελλάδα εμφάνιζε το υψηλότερο ποσοστό αναπλήρωσης2 πρώτου πυλώνα μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ (95,7%) και είχε το χαμηλότερο ενεργητικό μη κρατικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων (0,03% του ΑΕΠ).

Αυξημένη βιωσιμότητα, αλλά μειωμένη επάρκεια
Η ανάγκη ενίσχυσης της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος οδήγησε –με μεγάλη καθυστέρηση– στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2010, η οποία περιόρισε σημαντικά τη γενναιοδωρία του πρώτου πυλώνα.
– Το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης εκτιμάται ότι θα περιοριστεί κατά μέσο όρο σε 48,5% την  περίοδο 2020-2060, έναντι 95,7% πριν από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση3.
– Ελλείψει άλλων πηγών εισοδήματος, το μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης του πρώτου πυλώνα θα οδηγεί κάτω από το όριο της σχετικής ένδειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου λάμβαναν μέχρι και 1,2 φορές το διάμεσο εισόδημα.
Η διασφάλιση της επάρκειας των μελλοντικών συντάξεων προϋποθέτει αυξημένο ρόλο για το δεύτερο και τον τρίτο πυλώνα και προαπαιτεί υψηλή συμμετοχή, υψηλές εισφορές και επαρκείς αποδόσεις.

Ανάγκη ενίσχυσης του δεύτερου και του τρίτου ασφαλιστικού πυλώνα
Η μειωμένη γενναιοδωρία του πρώτου πυλώνα δημιουργεί προϋποθέσεις για ενίσχυση της μέχρι σήμερα περιορισμένης ζήτησης ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων. Εντούτοις, η διεθνής εμπειρία έχει αναδείξει μια σειρά από παράγοντες που ενδέχεται να υπονομεύσουν την αποτελεσματική αξιοποίηση της ιδιωτικής και της επαγγελματικής ασφάλισης, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη για προσεκτικό σχεδιασμό.

Περιορισμοί από την πλευρά της προσφοράς
Στην περίπτωση της Ελλάδος, η προσφορά ασφαλιστικής κάλυψης μέσω του δεύτερου πυλώνα προσκρούει σε τρία βασικά εμπόδια:
– στο ασταθές, άνευ κινήτρων, φορολογικό καθεστώς που αντιμετωπίζουν οι εργοδότες,
– στο υψηλό ποσοστό μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες θεσμικά δεν έχουν τη δυνατότητα ίδρυσης ταμείου επαγγελματικής ασφάλισης4, και
– στις γραφειοκρατικές διαδικασίες που αντιμετωπίζουν οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Επιπλέον ανασταλτικός παράγοντας για την Ελλάδα μπορεί να θεωρηθεί η έλλειψη προτάσεων για ολοκληρωμένες εξειδικευμένες παροχές από τα ταμεία αυτά.
– Στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει αναληφθεί η πρωτοβουλία Red Tape Challenge (RTC) με σκοπό τη βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου, τη συγκράτηση του κόστους και τον περιορισμό των κινδύνων τους οποίους αντιμετωπίζουν οι εργοδότες που προσφέρουν επαγγελματική ασφάλιση5.
– Οι Munnell et al. επισημαίνουν ότι στις ΗΠΑ η απλοποίηση των διαδικασιών δεν έχει λειτουργήσει ως αποτελεσματικό κίνητρο για την παροχή επαγγελματικής ασφάλισης στις μικρές επιχειρήσεις και παραπέμπουν σε πρόσφατες πρωτοβουλίες, που συνδυάζουν υποχρεωτική εγγραφή, φορολογικά κίνητρα και κρατική συμμετοχή6.

Σχεδιασμός
(α) Εθελοντική συμμετοχή
Στο βαθμό που η συμμετοχή σε συνταξιοδοτικά προγράμματα δεύτερου και τρίτου πυλώνα παραμένει εθελοντική, η διεθνής εμπειρία7 έχει δείξει ότι η κάλυψη του ενεργού πληθυσμού κυμαίνεται μεταξύ 13% και 50%, ενώ μικρότερα ποσοστά συμμετοχής καταγράφονται στους νέους, τα χαμηλότερα εισοδήματα και τους μερικώς ή ευκαιριακά απασχολούμενους.
Σύμφωνα με τις συστάσεις του ΟΟΣΑ8, η ενίσχυση των φορολογικών κινήτρων για αποταμίευση ή/και η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση της συμμετοχής σε εθελοντικά συνταξιοδοτικά προγράμματα.
Εντούτοις, όπως επισημαίνουν οι Antolin et al., οι φορολογικές ελαφρύνσεις δεν αποτελούν ισχυρό κίνητρο για τα χαμηλά εισοδήματα, γεγονός που έχει οδηγήσει χώρες όπως η Τσεχία, η Γερμανία, το Μεξικό και η Νέα Ζηλανδία σε στοχευμένες επιδοτήσεις της ιδιωτικής ασφάλισης9.
– Στη Γερμανία εφαρμόζονται από το 2001 τα προγράμματα Riester, τα οποία προσφέρουν συνδυασμό φοροελαφρύνσεων και επιδότησης, που κυμαίνονται ανάλογα με το ύψος των εισφορών.
– Στην Ελλάδα, η πρόσφατη κατάργηση των φοροαπαλλαγών που αφορούν την ιδιωτική ασφάλιση (Ν. 4110/2013) κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Το μέτρο αυτό εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικής κατάργησης φοροαπαλλαγών με βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κριτήρια, αλλά η διεθνής εμπειρία θέτει εν αμφιβόλω τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας ρύθμισης σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα.

(β) Υποχρεωτική ή αυτόματη εγγραφή
Η υποχρεωτική (Αυστραλία, Χιλή) ή ημιυποχρεωτική συμμετοχή (Δανία, Ολλανδία) σε συνταξιοδοτικά προγράμματα δεύτερου και τρίτου πυλώνα διασφαλίζει σημαντικά υψηλότερη κάλυψη, που προσεγγίζει το 70% του ενεργού πληθυσμού.
l Εντούτοις, σε χώρες με εκτεταμένη παραοικονομία, η υποχρεωτική εγγραφή δεν αρκεί. Παρά το γεγονός ότι στη Χιλή και το Μεξικό εξασφαλίζονται υψηλά ποσοστά εγγραφής (73,7% και 57,7% αντίστοιχα), το ποσοστό όσων εισφέρουν ενεργά κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου είναι και στις δύο περιπτώσεις περίπου 40 ποσοστιαίες μονάδες μικρότερο. Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται σε μικρότερη έκταση στο δεύτερο πυλώνα10.
l Εναλλακτικά, στην Ιταλία, τη Ν. Ζηλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, κ.α. έχει επιλεγεί η αυτόματη εγγραφή (auto-enrolment) με δικαίωμα αποχώρησης. Στην περίπτωση της Ν. Ζηλανδίας, τα προγράμματα Kiwisaver έχουν οδηγήσει σε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά κάλυψης, που προσεγγίζει το 55%, με περιορισμένες αποκλίσεις ανά εισοδηματική κλίμακα ή ηλικιακή κατηγορία11.
l Καθοριστική σημασία για την επιτυχή εφαρμογή τόσο της υποχρεωτικής όσο και της αυτόματης εγγραφής έχει ο σχεδιασμός του βασικού ασφαλιστικού προϊόντος (default scheme). Σύμφωνα με τον Rinaldi, η περιορισμένη αποτελεσματικότητα της αυτόματης εγγραφής στην Ιταλία κατά την πρώιμη περίοδο εφαρμογής της, αποδίδεται στον πολύ συντηρητικό χαρακτήρα του βασικού συνταξιοδοτικού προγράμματος, το οποίο είχε περιορισμένη απήχηση στους νέους εργαζομένους12.
Όπως τονίζει ο ΟΟΣΑ13, η ανάγκη για υψηλή συμμετοχή στο δεύτερο και τρίτο πυλώνα δεν είναι η μόνη πρόκληση για την εξασφάλιση επάρκειας. Εξίσου σημαντική είναι και η διαχείριση του  διοικητικού κόστους αλλά και του επενδυτικού κινδύνου που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουν τα νέα συνταξιοδοτικά σχήματα. Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων έχει καταδείξει την ανάγκη αναθεώρησης και προσαρμογής του θεσμικού πλαισίου και του ρόλου των εποπτικών αρχών, με σκοπό την αποτελεσματική προστασία των ασφαλισμένων14.
Τέλος, η προσπάθεια ενίσχυσης της ιδιωτικής ασφάλισης έχει επίσης μια σημαντική μακροοικονομική και χρηματοοικονομική διάσταση. Όπως επισημαίνει ο Daykin, η ενίσχυση του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα δεν συνεπάγεται απαραίτητα αύξηση της συνολικής αποταμίευσης, καθώς ενδέχεται να απορροφήσει πόρους από παραδοσιακούς φορείς ιδιωτικής αποταμίευσης, όπως το τραπεζικό σύστημα15.

1 Mylonas, P. and C. de la Maisonneuve (1999), “The problems and prospects faced by pay-as-you-go pension systems: A case study of Greece”, OECD Economic Department Working Papers, No. 215. Βλ. επίσης Τράπεζα της Ελλάδος (2012), Νομισματική Πολιτική – Ενδιάμεση Έκθεση, Νοέμβριος 2012, Πλαίσιο VI.I.
2 Το ποσοστό αναπλήρωσης (gross replacement rate) υπολογίζεται από τον ΟΟΣΑ ως ο λόγος της μικτής σύνταξης προς τις μέσες μικτές αποδοχές του συνολικού εργασιακού βίου.
3 National Actuarial Authority (2012), Greek Pension System Fiche – European Commission, Economic Policy Committee Ageing Working Group, Ageing Projections Exercise 2012, Πίνακας 9, σελ. 18.
4 Ο νόμος 3029/2002 δίνει τη δυνατότητα ίδρυσης ταμείου επαγγελματικής ασφάλισης μόνο σε επιχειρήσεις όπου ο αριθμός των ασφαλιζόμενων υπερβαίνει τους 100. Επιπλέον, δεν υπάρχει πρόβλεψη για τη δημιουργία ενός επαγγελματικού ταμείου από πολλούς εργοδότες (multi-employer occupational fund).
5 Department for Work and Pensions, UK (2012), Reinvigorating workplace pensions, Presented to Parliament by the Secretary of State for Work and Pensions by Command of Her Majesty, November 2012.
6 Munnell, A.H., R.C. Fraenkel and J. Hurwitz (2012), “The pension coverage problem in the private sector”, Center for Retirement Research, Boston College, Issues in Brief, No. 16.
7 Βλ. OECD (2012), Pensions Outlook.
8 Βλ. OECD (2012), The OECD roadmap for the good design of defined contribution pension plans, endorsed by the OECD Working Party on Private Pensions in June 2012, available at http://www.oecd.org/finance/private-pensions/50582753.pdf.
9 Antolin, P., S. Payet and J. Yermo (2012), “Coverage of private pension systems: evidence and policy options”, OECD Working Papers on Finance, Insurance and Private Pensions, No. 20.
10 Βλ. OECD (2012), Pensions Outlook, Table 4.2, σελ. 108.
11 St John, S., M.C. Dale and M. Littlewood (2011), “Kiwisaver: Four years on”, Retirement Policy and Research Centre, University of Auckland Business School, Working Paper 2011-2.
12 Rinaldi, A. (2011), “Pension awareness and nation-wide auto-enrolment: the Italian experience”, Centre for Research on Pensions and Welfare Policies (CeRP) Working Paper 104.
13 Βλ. υποσημείωση 7.
14 International Organisation of Pension Supervisors (IOPS) (2012), “Supervising default investment funds”, IOPS Working Papers on Effective Pensions Supervision, No. 18. Στην Ελλάδα η εποπτεία του τομέα της ιδιωτικής ασφάλισης έχει ανατεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος.
15 Daykin, Ch. (1999), “Privately managed old-age pension schemes: theory and reality”, Government Actuary, UK, paper presented at the International Social Security Meeting for Directors of Social Security Institutions in Asia and the Pacific, Kuala Lumpur, Malaysia, 17.11.1999.

Οι εξελίξεις στην Ιδιωτική Ασφάλιση

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην έκθεση της ΤτΕ, το 2012, η ασφαλιστική αγορά στην Ελλάδα περιλάμβανε 74 ασφαλιστικές επιχειρήσεις,  55 με εγκατάσταση στη χώρα μας, τις οποίες εποπτεύει η Τράπεζα της Ελλάδος, και 19 υποκαταστήματα επιχειρήσεων με έδρα στην ΕΕ και στον ΕΟΧ.

Στο τέλος του 2012, με βάση προσωρινά στοιχεία, το σύνολο του ενεργητικού των ασφαλιστικών επιχειρήσεων με εγκατάσταση στην Ελλάδα ανερχόταν σε €14,9 δισεκ., οι ασφαλιστικές προβλέψεις σε €12 δισεκ. και οι συνολικές ζημίες (πριν από φόρους) σε €428 εκατ. 
Η ετήσια παραγωγή ασφαλίστρων ανήλθε σε €4.478 εκατ., εμφανίζοντας μείωση κατά 11,9% σε σύγκριση με το 2011. Το 43,4% της παραγωγής προήλθε από ασφαλίσεις Ζωής και το 56,6% από ασφαλίσεις κατά Ζημιών. Όσον αφορά το βαθμό συγκέντρωσης της αγοράς ως προς την παραγωγή ασφαλίστρων, οι 5 και 10 μεγαλύτερες επιχειρήσεις κατέχουν το 69,5% και 92,3% της αγοράς στις ασφαλίσεις Ζωής, και το 37,3% και 60,9% στις ασφαλίσεις κατά Ζημιών, αντίστοιχα.

Στο €1,7 δισεκ. οι κεφαλαιακές ενισχύσεις των ασφαλιστικών εταιρειών τα έτη 2011-2012
Όπως επισημαίνει η ΤτΕ, πολλές ασφαλιστικές επιχειρήσεις έλαβαν μέτρα για τον περιορισμό του λειτουργικού τους κόστους, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις. Ταυτόχρονα, οι κεφαλαιακές ενισχύσεις που έλαβαν χώρα το 2012 υπερέβησαν το ποσό του €1,1 δισεκ., το οποίο, αθροιστικά με τις αντιστοιχίες του 2011, προσεγγίζει το €1,7 δισεκ.

120 γενικοί και ειδικοί έλεγχοι από τη ΔΕΙΑ, στα €900 εκατ.
 τα οφειλόμενα ασφάλιστρα 
Στον τομέα της εποπτείας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, η Διεύθυνση Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης της Τράπεζας της Ελλάδος, «δίνοντας και πάλι έμφαση στους επιτόπιους ελέγχους», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην Έκθεση, διεξήγαγε άνω των 120 γενικών και ειδικών ελέγχων κατά τη διάρκεια του έτους. Παράλληλα, όπως σημειώνεται, σε πλήθος κατ’ ιδίαν συναντήσεων με ανώτερα στελέχη των ασφαλιστικών επιχειρήσεων επισημάνθηκαν ζητήματα διοικητικής οργάνωσης, κανονιστικής συμμόρφωσης και άλλες διαρθρωτικές αδυναμίες. Ταυτόχρονα, η ΔΕΙΑ βελτίωσε, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, τις υποβαλλόμενες αναφορές, με στόχο τον αποτελεσματικότερο έλεγχο της χρηματοοικονομικής κατάστασης και φερεγγυότητας των επιχειρήσεων. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε, όπως επισημαίνεται, στον έλεγχο των οφειλόμενων από τους διαμεσολαβητές ασφαλίστρων, το ύψος των οποίων έφθασε τα €900 εκατ. το 2012.

Η εναρμόνιση με το ευρωπαϊκό δίκαιο
Αναφορικά με την εναρμόνιση προς το ευρωπαϊκό δίκαιο και, γενικότερα, τη συμμετοχή στη διαμόρφωση των εξελίξεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην  Έκθεση αναφέρονται τα εξής: συνεχίστηκαν και το 2012 οι ενέργειες για τη διαμόρφωση του τελικού σχεδίου της Ευρωπαϊκής Οδηγίας Omnibus II, η οποία τροποποιεί την Οδηγία για τη Φερεγγυότητα ΙΙ (ΦII), εξέλιξη που οδήγησε την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (EIOPA) να εκδώσει γνωμοδότηση για Ενδιάμεση Εφαρμογή της Φερεγγυότητας ΙΙ (Interim Implementation of Solvency II), ώστε από 1.1.2014 να υπάρξει το ταχύτερο δυνατό σύγκλιση του θεσμικού πλαισίου των κρατών-μελών της ΕΕ προς ορισμένα επείγοντα και κρίσιμα για την αγορά τμήματα της ΦΙΙ. Επίσης, η ΔΕΙΑ αξιολογήθηκε (peer review) από την ΕΙΟΡΑ για τις διαδικασίες που εφαρμόζει στο πλαίσιο της αξιολόγησης των εσωτερικών υποδειγμάτων των επιχειρήσεων, με τα συμπεράσματα της αξιολόγησης να είναι ιδιαιτέρως θετικά.

Πιστοποίηση γνώσεων διαμεσολαβητών, χειρισμός αιτιάσεων καταναλωτών
Στον τομέα της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, η Τράπεζα της Ελλάδος, δίνοντας προτεραιότητα στην αναβάθμιση του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών σε όλα τα στάδια εξυπηρέτησης των καταναλωτών-ασφαλισμένων, «εφάρμοσε ένα σύγχρονο σύστημα, μέσω του οποίου γίνεται με πλήρη διαφάνεια η πιστοποίηση γνώσεων των υποψηφίων που επιθυμούν να ασκήσουν αυτή τη δραστηριότητα», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά. Επίσης, στο ίδιο πλαίσιο, η Τράπεζα συμμετείχε στη διαμόρφωση Κατευθυντηρίων Γραμμών της ΕΙΟΡΑ για το χειρισμό των αιτιάσεων που υποβάλλουν οι καταναλωτές στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και οι οποίες μπορεί να αφορούν τόσο τις ίδιες και τα προϊόντα τους όσο και το συνεργαζόμενο δίκτυο προώθησης των ασφαλιστικών προϊόντων. «Βασικός άξονας χειρισμού των εν λόγω υποθέσεων», σημειώνεται σχετικά, «αποτελεί η υποχρέωση των επιχειρήσεων να προβαίνουν οι ίδιες σε αντικειμενικό χειρισμό και εξέταση της αιτίασης σε βάθος και εντός συγκεκριμένων προθεσμιών. Απώτερος στόχος είναι ο εντοπισμός και η έγκαιρη αντιμετώπιση τυχόν εσωτερικών δυσλειτουργιών των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, οι οποίες επιτείνουν το λειτουργικό κίνδυνο και εξωθούν τον καταναλωτή σε μακροχρόνιους και δαπανηρούς δικαστικούς αγώνες».

Για τις εταιρείες που ανακλήθηκε η άδειά τους…
Τέλος, σε ό,τι αφορά επιχειρήσεις των οποίων η άδεια έχει ανακληθεί, αναφέρεται στην  Έκθεση ότι το 2012 το Εγγυητικό Κεφάλαιο Ιδιωτικής Ασφάλισης Ζωής διακανόνισε απαιτήσεις ασφαλισμένων της επιχείρησης VDV Leben International ΑΕΑΖ. Από το σύνολο των αναγγελθεισών απαιτήσεων από συμβόλαια της επιχείρησης, το 2012 πιστοποιήθηκε το 47% και καταβλήθηκαν €16,7 εκατ. Εντός της ίδιας χρήσης, το Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων περάτωσε την εκκαθάριση των επιχειρήσεων Euromonde, Εικοστός Αιώνας, Πειραϊκή, Απόλλων, Προποντίς-Μέριμνα και Ιντράστ.
Αναφορικά με την εκκαθάριση του Ομίλου ΑΣΠΙΣ, αναφέρονται τα εξής: «Στις 21.3.2012 ο Επόπτης Χαρτοφυλακίου Ζωής των υπό εκκαθάριση ασφαλιστικών επιχειρήσεων ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΓΑ και COMMERCIAL VALUE AAE ολοκλήρωσε την απολογιστική του έκθεση υπολογισμού του ανοίγματος των χαρτοφυλακίων ζωής, για την εξεύρεση αναδόχου. Η Τράπεζα της Ελλάδος, προκειμένου να εγκρίνει τη λογοδοσία του Επόπτη Χαρτοφυλακίου Ζωής σύμφωνα με το άρθρο 2, παρ. 7 του Ν. 3867/2010, ανέθεσε τον υπολογισμό του ανοίγματος με τη διαδικασία μειοδοτικού διαγωνισμού σε εξειδικευμένη εταιρεία συμβούλων. Το εκτιμώμενο από τον Επόπτη Χαρτοφυλακίου άνοιγμα δεν επιβεβαιώθηκε. Στη συνέχεια, η Τράπεζα της Ελλάδος γνωστοποίησε δημοσίως τα υφιστάμενα στοιχεία και δημοσίευσε πρόσκληση προς κάθε ενδιαφερόμενο για την αναδοχή του χαρτοφυλακίου».
Όπως είναι γνωστό, η παραπάνω διαδικασία έληξε άγονη στις 31 Μαΐου του 2012 και, ως αποτέλεσμα αυτού, το χαρτοφυλάκιο των παραπάνω δύο επιχειρήσεων τέθηκε σε ασφαλιστική εκκαθάριση, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 3867/2010.