Αντιρρήσεις για την Οδηγία Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης
Σύμφωνα με την Insurance Europe, για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία των καταναλωτών, οι Επιπέδου 2 κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που αφορούν την οδηγία για την Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση (Insurance Distribution Directive-IDD) πρέπει να σέβονται το αρχικό πλαίσιο που συμφωνήθηκε από τους φορείς χάραξης πολιτικής της ΕΕ στο νομοθετικό κείμενο Επιπέδου 1.
Ωστόσο, απαντώντας σε διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (EIOPA) σχετικά με το σχέδιο τεχνικών συμβουλών για πιθανές κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις της IDD, η Insurance Europe επεσήμανε μια σειρά από περιπτώσεις στις προτάσεις του σχεδίου τεχνικών συμβουλών της EIOPA που υπερβαίνουν τους κανόνες που ορίζονται στην IDD.
Για την εποπτεία του προϊόντος και τη διακυβέρνηση (POG), η Insurance Europe, υποστήριξε ότι οι καταναλωτές θα πρέπει να διατηρούν την ελευθερία να αγοράζουν ασφαλιστικά προϊόντα που να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες απαιτήσεις και ανάγκες τους, ακόμα κι αν δεν εμπίπτουν στην προκαθορισμένη αγορά-στόχο. Οι διανομείς ασφαλιστικών προϊόντων πρέπει, επομένως, να είναι σε θέση να πωλούν και σε μη προκαθορισμένη αγορά-στόχο, ανάλογα με την περίπτωση.
Ο WilliamVidonja, υπεύθυνος για την επιχειρηματική δεοντολογία στην Insurance Europe, σχολίασε σχετικά: «Η απαγόρευση πωλήσεων εκτός της αγοράς-στόχου θα είναι ενάντια στα συμφέροντα των καταναλωτών και θα υπερβαίνει σαφώς τις απαιτήσεις του Επιπέδου 1, οι οποίες αποσκοπούν να εξασφαλίσουν ότι τα ασφαλιστικά προϊόντα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς-στόχου. Για τους ίδιους λόγους, δεν θα πρέπει να υπάρχει η απαίτηση να καθορίζεται μια “αρνητική” αγορά-στόχος. Θα πρέπει, επίσης, να καταστεί σαφές ότι οι προτάσεις POG δεν έχουν σκοπό να οδηγήσουν σε τυχόν ελέγχους των τιμών ή σε λεπτομερείς διατάξεις σχετικά με τον σχεδιασμό του προϊόντος, καθώς αυτό υπερβαίνει σαφώς την αναγνώριση της αγοράς-στόχου».
Η Insurance Europe πιστεύει, επίσης, ότι οι κανόνες της IDD για τη σύγκρουση συμφερόντων, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα ειδικά ασφαλιστικά χαρακτηριστικά των επενδυτικών προϊόντων που βασίζονται στην ασφάλιση (IBIPs), όπως η αρχική νομοθεσία είχε την πρόθεση, και ότι οι αμοιβές που βασίζονται στην προμήθεια δεν πρέπει, από μόνες τους, να θεωρηθούν ως μια σύγκρουση συμφερόντων.
«Δεν υπάρχει γενική απαγόρευση προμηθειών στο πλαίσιο της IDD. Αντίθετα, οι συν-νομοθέτες της ΕΕ αποφάσισαν σαφώς να αφήσουν την επιλογή στα κράτη μέλη. Δεν εξαρτάται από την EIOPA να θεσπίσει κανόνες που θα οδηγήσουν σε μια de facto απαγόρευση των προμηθειών και να παρεμβαίνει σε αυτήν την επιλογή. Καθορίζοντας έναν ευρύ κατάλογο των αντιπαροχών που θεωρείται ότι ενέχουν υψηλό κίνδυνο βλάβης για την ποιότητα της υπηρεσίας, η EIOPA στην πραγματικότητα κάνει ακριβώς αυτό», σημείωσε ο κ. Vidonja.
Ομοίως, η λίστα της EIOPA με τα κριτήρια υψηλού επιπέδου για την αξιολόγηση των μη σύνθετων IBIPs θα οδηγήσει σε μια de facto απαγόρευση της διάθεσης προϊόντων αποκλειστικής εκτέλεσης (execution-only products). Η προσέγγιση αυτή θα υπονόμευε σοβαρά άλλη συγκεκριμένη επιλογή που δίνεται μέσω της IDD στα κράτη μέλη, που επιτρέπει την πώληση μη σύνθετων IBIPs σε καθεστώς execution only (πώληση προϊόντων χωρίς την παροχή σχετικής ενημέρωσης).
Ο κ. Vidonja πρόσθεσε: «Είναι εξαιρετικά σημαντικό η συνολική διαδικασία για την οριστικοποίηση των κατ ‘εξουσιοδότηση πράξεων να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν. Πολλές από τις απαιτήσεις θα προκαλέσουν σημαντικές αλλαγές στα τρέχοντα επιχειρηματικά μοντέλα και τις οργανωτικές δομές, που θα χρειαστούν χρόνο και σημαντικές δαπάνες για να εφαρμοστούν. Ως εκ τούτου, οι εταιρείες θα πρέπει να έχουν αρκετό χρόνο μετά την επιβεβαίωση των τελικών επιπέδου 2 κατ ‘εξουσιοδότηση πράξεων για να προετοιμαστούν αποτελεσματικά και να εφαρμόσουν τους νέους κανόνες, ενώ θα ελαχιστοποιούνται οι πρόσθετες και περιττές δαπάνες».
