Επιμένοντας ως κλαδικό περιοδικό να αναδεικνύουμε θετικά παραδείγματα, που προάγουν και τον Θεσμό της Ιδιωτικής Ασφάλισης αλλά και τις ενδιαφέρουσες προσπάθειες ανάπτυξης των εργασιών Φορέων και Επαγγελματιών...
Επιθυμώ να ξεκινήσω το παρόν σημείωμα ακριβώς από εκεί που καταλήγει το εξαιρετικό άρθρο του Μάριου Απέργη και το οποίο παρακαλώ και συνιστώ να το διαβάσετε στις σελίδες που ακολουθούν
(υπάρχει -και δεν είναι τυχαίο- και το αμείλικτο ερώτημα του καθηγητή Νεκτάριου: «Ποιος δεν θέλει Δημόσια Νοσοκομεία καλύτερα από τα Ιδιωτικά;». προσέξτε το και αυτό!).
Η πολιτική συγκυρία, για την Ιδιωτική Ασφάλιση στην Ελλάδα, δείχνει να είναι θετική. Δειλά πλην μεθοδικά και ίσως διερευνητικά, θα λέγαμε, η Κυβέρνηση κάνει κάποια βήματα αλλά και διατυπώνει, με κάθε ευκαιρία, την πρόθεσή της να αναγνωρισθεί έμπρακτα ο Πυλώνας της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Εμμονικά αισιόδοξος –και ποτέ δεν μου βγήκε σε κακό–, εύχομαι και πιστεύω, για την ασφαλιστική αγορά, ότι η Χρονιά, η Νέα, θα είναι και καλύτερη για τα άτομα που τη διακονεύουν, και αποδοτικότερη για τους λιγότερους αλλά ποιοτικότερους που την υπηρετούν.
Η ομηρία στην οποία έχουν περιέλθει οι ασφαλιστικές εταιρείες που επιδίδονται στον κλάδο υγείας από το ολιγοπώλιο των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων άρχισε να γίνεται επικίνδυνη, όχι μόνο για το αποτέλεσμα, αλλά και για τη λειτουργία των ασφαλιστικών εταιρειών.
«Καλή και ποιοτική, δημόσια και δωρεάν Υγεία»: Σε αυτόν τον στόχο, στον οποίο δημόσια δεσμεύθηκε ο κ. Μητσοτάκης, αξίζει να συνταχθεί και η ασφαλιστική μας αγορά.
Το κλαδικό αυτό έντυπο που κρατάτε στα χέρια σας και κάποιοι το διαβάζουν, η «ασφαλιστική αγορά», μάχεται κυριολεκτικά, περισσότερο από 40 χρόνια, για να πείσει το κράτος για την αναγκαιότητα της Ασφάλισης.
Η «ασφαλιστική αγορά» αλλάζει σελίδα. Αλλάζουμε όψη στο περιοδικό, στην ύλη, στις φωτογραφίες και τα τυπογραφικά κλισέ μας. Δεν αλλάζουμε, επ’ ουδενί, την υπογραφή μας και τον ρόλο που μας έταξε η αγορά και ο θεσμός.
Tο Μάτι, η Μάνδρα, η Αγία Πελαγία βοούν… Βοούν και οι μνήμες στοιχειώνουν με ευθύνες πολίτες και αξιωματούχους. Κι όμως, η Κυβέρνηση, ο πολιτικός κόσμος αλλά και οι τεχνοκράτες σύμβουλοι κωφεύουν.
Η κυκλοφορία της έκδοσής μας «ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΙ της Χρηματοοικονομικής & Ασφαλιστικής Βιομηχανίας», τριάντα (30) χρόνια τώρα, ισχυριζόμαστε πως αποτελεί έναν θησαυρό γνώσης για την εξέλιξη της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ.
Ομολογούν οι Τράπεζες ότι δεν “βγαίνουν”.
Κλείνουν εκατοντάδες καταστήματα αλλά και αποσύρουν ΑΤΜ!
Οδηγούν στην ανεργία χιλιάδες οικογένειες, απολύοντας το “πλεονάζον” προσωπικό.
