Γ. Χατζηθεοδοσίου: Αλλάξτε πια την αδιέξοδη πολιτική

Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι. Η  οικονομία και η κοινωνία ακροβατούν στο κενό που έχει δημιουργηθεί από τις χαμένες ώρες ασύντακτων προσπαθειών και αποσπασματικών αποφάσεων. Δηλαδή μιας πολιτικής πρακτικής, ίσως αναγκαστικής εκ των θεσμών, ίσως ελληνικής εκ της παράδοσης, ίσως εθιμικής συνέχειας της πολιτικής των παλαιών ετών, ίσως λόγω της απουσίας συγκροτημένου σχεδίου. Όλα αυτά που έως σήμερα οδήγησαν σε «μπαλώματα» των υποχρεώσεων έναντι των δανειστών και ταυτόχρονη διάλυση των λιγοστών δομών και υποδομών. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις σπρώχτηκαν στον γκρεμό. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες οδηγούνται σε βέβαιη εξαφάνιση, και η κοινωνία παραλύει. Όλα δείχνουν και ίσως πράγματι είναι αδιέξοδα.

Δεν πρέπει όμως να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά.  Καλούμαστε να γυρίσουμε τον τροχό, να φέρουμε την δημιουργική δυναμική, να ξεπεράσουμε τον όλεθρο χωρίς να αναζητούμε ευθύνες και υπευθύνους. Η έξοδος από την κρίση θα έλθει μέσα από την ενεργοποίηση της κοινωνίας, την ανασύνταξη της επιχειρηματικότητας. Χρειάζεται να δεχθούμε ότι τα πράγματα γυρίζουν αντί να διαπιστώνουμε ότι πάμε ολοένα και πιο πίσω. Επιλογή μας είναι να προχωρήσουμε. Να βρούμε τρόπους διεξόδου, να αναπτύξουμε τις συνεργασίες εκείνες που θα δημιουργήσαν ισχυρά μέτωπα που δε θα μπορούν να αμφισβητηθούν, δε θα μπορούν να υποκύψουν σε πιέσεις, δε θα μπορούν να καταρριφθούν εύκολα και γρήγορα εκ του συστήματος.

Η ανάγκη ανόρθωσης ενός διαφορετικού αναστήματος είναι εμφανής περισσότερο από ποτέ. Η υφιστάμενη πολιτική πραγματικότητα πρέπει να αλλάξει συμπεριφορές και πρακτικές διαφορετικά δε μπορούμε να συνεχίσουμε. Οι συνταγές της αποτυχίας ή της μειωμένης αποτελεσματικότητας είναι δοκιμασμένες. Γνωρίζουμε ότι δε μπορεί να συνεχιστούν. Η ανανέωση, εάν δεν γίνει από το υπάρχουν πολιτικό σύστημα θα επιδιωχθεί ασύντακτα από την κοινωνία. Το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο. Η μοναδική λύση για να αποφευχθούν τα χειρότερα είναι είτε να υπάρξουν νέες δημιουργικές δυνάμεις και προσπάθειες που θα κινηθούν στην λογική της ανάπτυξης. Το ότι δεν πάει άλλο είναι μια απλή διαπίστωση. Το επιδιωκόμενο όμως δεν είναι η σχολιαγραφική προσέγγιση. Είναι η ανάπτυξη νέων ιδεών, νέων πρωτοβουλιών, νέων πρακτικών που θα ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα, θα συνδράμουν στην δημιουργία νέων επιχειρήσεων, θα προκαλέσουν ζήτηση στην αγορά εργασίας.

Πρώτιστο μέλημα θα πρέπει να είναι η διατήρηση του ανθρώπινου επιστημονικού δυναμικού στη χώρα. Η διαρκής φυγή ανθρώπων αποτελεί διαφυγή υπεραξιών, διαφυγή μιας “μαγιάς” ουσιαστικής που έχει γνώσεις και όρεξη να δημιουργήσει. Η συνέχιση αυτή της απώλειας ανθρώπινων πόρων είναι η μεγαλύτερη πληγή που έχει υποστεί η ελληνική κοινωνία και η οικονομία. Ακόμη και οι πιο ανίδεοι δε μπορεί να διασκεδάζουν με το φαινόμενο αυτό που οδηγεί σε ένδεια πνευματική οπότε και αφήνει περιθώρια να επικρατήσουν ακραίες δυνάμεις και λογικές που το μόνο που μπορούν να πράξουν είναι η διοίκηση ανερμάτιστου όχλου.

Το 2017 η ελληνική πολιτική σκηνή χρειάζεται ανασύνταξη και η κοινωνία συστράτευση κάτω από ένα όραμα που θα επιδιώκεται βήμα βήμα και θα φέρει τη χώρα σε καλύτερες ημέρες. Οι νέοι άνθρωποι πρέπει να μείνουν στην Ελλάδα και η πολιτεία να τους δώσει τις ευκαιρίες που αναζητούν κάπου αλλού εκεί όπου προσφέρουν γραμμικές θέσεις εργασίας.
Εύχομαι όλα να γίνουν γρήγορα διότι δεν υπάρχει περιθώριο για χάσιμο και άλλου χρόνου.